Twą jestem, boś mnie stworzył,
Boś za mnie dał krew swoją;
Ból Ci rany otworzył,
By zbawić duszę moją;
Tyś łaską mnie osłaniał,
Ażebym nie zginęła.
Powiedz mi więc, o Boże,
Co chcesz, abym czyniła?
Z poezji św. Teresy od Jezusa
„W Bożych rękach”
12 marca 1622 roku w Rzymie papież Grzegorz XV ogłosił Teresę od Jezusa świętą i dokonał aktu kanonizacji. Dziś mija 400 lat od tego momentu, w którym Kościół podarował nam w osobie św. Teresy wzór do naśladowania, przykład i oparcie w drodze do zjednoczenia z Bogiem.
Nasze serca przepełnia radość, która płynie do Boga wraz z modlitwą pełną wdzięczności. Dziękujemy dziś szczególnie za życie naszej Świętej. Za to, że Bóg wybrał ją i obdarzył swoimi łaskami dla dobra Kościoła, całego Zakonu oraz tak wielu dusz karmelitów, karmelitanek i wszystkich osób związanych z naszą duchowością.
Prosimy również naszego Pana, aby strzegł duchowego dziedzictwa św. Teresy dla jej synów i córek, abyśmy pamiętali jak wielką godnością i jak wzniosłym powołaniem zostaliśmy obdarowani. Prosimy aby otwierał nas na swoje słowo, napełniał miłością i wspierał łaskami, abyśmy na naszej „drodze doskonałości” wzrastali w prawdzie, wzajemnej miłości i coraz pełniej jednoczyli się z Jego wolą.
Oby nasze życie stało się dla świata świadectwem radosnej przynależności do Boga oraz pokoju płynącego z modlitwy i powierzenia się Jezusowi.